نام:موسى بن جعفر.
کنیه: ابو ابراهیم، ابوالحسن، ابوالحسن اوّل، ابوالحسن ماضى، ابوعلى و ابواسماعیل.
القاب: کاظم، صابر، صالح، امین و عبدالصالح.
نکته: آن حضرت در میان شیعیان به «باب الحوائج» معروف است.
منصب: معصوم نهم و امام هفتم شیعیان.
تاریخ ولادت:هفتم ماه صفر سال 128 هجرى. برخى نیز سال 129 را ذکر کردند.
محل تولد: ابواء (منطقهاى در میان مکه و مدینه) در سرزمین حجاز (عربستان سعودى کنونى).
نسب پدرى: امام جعفر بن محمد بن على بن حسین بن على بن ابىطالب علیهم السلام.
نام مادر:حمیده مصفّاة. نامهاى دیگرى نیز مانند حمیده بربریه و حمیده اندلسیه نیز براى او نقل شده است. این بانو از زنان بزرگ زمان خویش بود و چندان فقیه و عالم به احکام و مسائل بود که امام صادق علیه السلام زنان را در یادگیرى مسائل و احکام دینى به ایشان ارجاع مىداد. و دربارهاش فرمود: «حمیده، تصفیه شده است از هر دنس و چرکى؛ مانند شمش طلا. پیوسته فرشتگان او را حفاظت و پاسبانى نموده تا رسیده است به من، به خاطر آن کرامتى که از خداى متعال براى من و حجت پس از من است.»
مدت امامت:از زمان شهادت پدرش، امام جعفر صادق علیه السلام، در شوال 148 هجرى تا رجب سال 183 هجرى، به مدت 35 سال. آن حضرت در سن بیست سالگى به امامت رسید.
تاریخ و سبب شهادت: 25 رجب سال 183 هجرى، در سن 55 سالگى، به وسیله زهرى که در زندان سندى بن شاهک به دستور هارون الرشید به آن حضرت خورانیده شد.
محل دفن: مکانی به نام مقابر قریش در بغداد (در سرزمین عراق) که هم اکنون به «کاظمین» معروف است.
همسران: 1. فاطمه بنت على. 2. نجمه.
فرزندان: درباره تعداد فرزندان آن حضرت چند قول وجود دارد. بنابر نقل یکى از آنها، آن حضرت 37 فرزند داشت که 18 تن از آنان پسر و 19 تن دختر بودند.
منبع: www.tebyan.net
بهار انقلابها در کشورهای اسلامی خاورمیانه و نفوذ آن در کشورهای غربی که از آن به «بیداری اسلامی» تعبیر میشود واقعیتی است که دشمنان جوامع اسلامی را کاملا حیرت زده ساخته است. سالیان گذشته مجامع استکباری و وابسته به صهیونیسم در برآوردهای اطلاعاتی و امینیتی خود بدین نتیجه دست یافته بودند که فوران خشم ملتهای اسلامی علیه دیکتاتورها و وابستگان به دنیای سلطه در حال فزونی است و از اینرو هر کجا از سرزمینهای اسلامی که مجال یافته و انتخابات آزاد برگزار شود، اسلام گرایان مخالف غرب و صهیونیسم بر روی کار میآیند اما آنان با به کار بردن تمامی ترفندها و حیلههای سیاسی ، فرهنگی و اخلاقی به هیچ وجه تصور نمیکردند که روند سقوط حاکمیتهای دست نشانده آنان بدین سرعت و با این کیفیت و البته با این زنجیره پیوسته رخ نمایان سازد. تناقض اتخاذ مواضع شتابزده سران غرب در آغاز دومینوی سقوط دیکتاتورها در حمایت از حکام منطقه که با گسیل داشتن امکانات و تجهیزات گوناگون نظامی و امنیتی برای مهار خشم ملتها -نظیر آنچه در مصر، یمن،لیبی ، بحرین و اردن بوقوع پیوست- رخ داد با چرخش مواضع آنان پس از سقوط مستبدین حاکم بر سرزمینهای اسلامی، از همین حقیقت حکایت دارد.
این در حالی است که انقلاب اسلامی ایران به عنوان موتور محرک و مادر زاینده «بیداری اسلامی» منطقه با به راه انداختن موج آگاهی بخشی نسلهای مسلمان و نفرت از استکبار، پدید آمدن بیداری مسلمانان را لامحاله میدانست.
مشتی که انقلاب اسلامی ایران بر آب راکد قاعده استعماری «سلطهگر و سلطهپذیر» نواخت، لاجرم میبایست امواج عمیق متحرکی در بلاد مستضعف ایجاد مینمود و به قول معروف اگر چه ممکن بود که این خیزشها به علت مخدرهای سلطه گران، اندکی دیر و کند به وقوع بپیوندد اما به یقین اصل انقلابها «سوخت و سوز « نداشت.
منبع:/www.hnews.ir
پیامبر اکرم (ص) به ابوذر : " خداوند تا زمانی که در مسجد نشسته ای ، برای هر نفست یک درجه به شما اعطا می کند و فرشتگان بر تو درود می فرستند ، و برای هر نفست 10 ثواب نوشته و 10 گناه از گناهانت پاک می شود.( بحارالانوار جلد 85 صفحه 206)
مسجد محل عبادت خدا و مهمترین پایگاه مسلمانان است، دین مقدس اسلام برای مساجد احترام خاصی قائل شده و به مسلمانان دستور داده است که هرگاه به مسجد می روند با طهارت باشند و پاکیزه ترین لباس خود را بپوشند و خود را تمیز و خوشبو کنند، حضور در مساجد عبادت است و شرکت در نماز جماعت ثواب و فضیلت فراوان دارد.
حضور در مسجد و شرکت در نماز جماعت آثار و برکات فراوانی دارد ، فضای مسجد به لحاظ وجود اسماء متبرکه و مؤمنین عزیز به انسان آرامش خاصی می بخشد. در مسجد مؤمنین و دوستان همدیگر را زیارت می نمایند و صله رحم می کنند و از مشکلات همدیگر خبردار شده و در جهت رفع آن می کوشند شرکت در مسجد و نماز جماعت اول وقت در زندگی مسلمانان باعث وحدت هر چه بیشتر می شود و تاثیر شگرفی در پیشرفت مادی و معنوی مسلمانان می گذارد.
منبع:http://yaraneemamezaman.mihanblog.com